Dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych aby móc w miarę ” spokojnie” funkcjonować przyjmują różne role.
Role pełnione przez dzieci w rodzinie dysfunkcyjnej:
BOHATER RODZINNY :
– Jako dziecko – zwykle ( ale nie zawsze) to najstarsze dziecko w rodzinie. Jest gorliwym pomocnikiem w domowych pracach i obowiązkach, cały czas w pełnej gotowości. To rodzic dla młodszego rodzeństwa, opiekun swoich rodziców. Dobrze się uczy, nie sprawia problemów wychowawczych. Poświęca się dla rodziny. Bardzo odpowiedzialny.
– Jako osoba dorosła – staje się pracoholikiem. Jest nie ustępliwy. Żyje w ciągłym napięciu. Wyczuwa potrzeby innych. Nad wyraz ambitny i nadgorliwy. Chętnie przyjmuje kontrolę nad innymi. Trudno nawiązuje bliższe znajomości. Potrafi dawać ale nie umie przyjmować. Z trudem rozpoznaje i wyraża uczucia. Wpada w panikę w sytuacjach spontanicznych.
KOZIOŁ OFIARNY :
– Jako dziecko – skupiają się na nim frustracje i problemy rodzinne. Odreagowuje je w konfliktach w świecie ” zewnętrznym” , to on jest w szkole najbardziej dającym się we znaki uczniem. Popada konflikty z prawem . W ciągłym konflikcie z całą rodziną. To on jeden dostrzega prawdziwe przyczyny problemów w rodzinie. Kozioł ofiarny obarczany jest przez innych odpowiedzialnością za kłopoty rodzinne. Broni się okazując złość. Stara się być ” mocny”.
– Jako osoba dorosła – jest nie przystosowany społecznie, pełen złości i lęku. Samotny, okaleczony outsider. W pracy ciągle ma niepowodzenia. Szybko sam popada w uzależnienia. Pierwszy odchodzi z domu i staje się niezależny.
DZIECKO WE MGLE, NIEWIDZIALNY :
– Jako dziecko – nikt nie wie gdzie jest, co robi, co myśli, co czuje. Typowy ” Kevin” niedostrzegalny i samotny. Żyje w wymyślonym świecie fantazji. W szkole niezauważalny i zapomniany. Zawsze sam organizuje swój czas. Czuje się inny niż pozostali. Nie radzi sobie w grupie. Odsuwa się od rodziny.
– Jako osoba dorosła – małomówny i samotny. Ma problemy z pracą w zespole. Pomijany przy podwyżkach i nagrodach. Nie zauważany przez kolegów i zwierzchników. Nie umie pozostawać w długotrwałym związku.
BŁAZEN, MASKOTKA :
– Jako dziecko – często najmłodsze dziecko. Okłamywany ” dla jego dobra”. Lubiany przez wszystkich wokół. Roześmiany i kpiarski ( wewnątrz płacze). Bywa błaznem klasowym. Najłatwiej akceptowany przez uzależnionego. Przez rodzinę wysyłany jako ” rozjemca” w razie konfliktów. Bywa, że staje się ofiarą molestowania seksualnego ze strony uzależnionego.
– Jako osoba dorosła – nikt w otoczeniu nie traktuje go poważnie. On także nie potrafi być poważny. Niektórzy mają problemy ze swoją seksualnością. Relacje z innymi ludźmi są powierzchowne. W pracy nie są uważani za rzetelnych. Dusza towarzystwa.