Znaczna część naszego życia jest roztrwoniona przez przeszłość opłakującą błędy i niosącą ciężkie brzemię winy, a z kolei pozostała część przez przyszłość paraliżującą, przepełnioną strachem przed tym, co się wydarzy.
Anthony de Mello: Rozwiązać pęta. Warszawa 1997, s. 16
Życie duchowe oznacza życie trzeźwe, a to oznacza życie prawdziwe, świadome, oparte o wiedzę, co się w nim dzieje i dokąd zmierza- to życie mające jasno sprecyzowany cel, choćby tylko na 24 godziny. Życie w prawdzie oznacza życie wolne od iluzji i zafałszowań, świadome swojej kruchości, ale także znające swoją wielkość. To pokora, skromność i zadziwienie, że każdy z nas jest cząstką wielkiego łańcucha kosmosu, odzwierciedlającego naszego Stwórcę.
Być duchowym oznacza być przebudzonym, widzieć i wiedzieć więcej, chcieć więcej i więcej móc. Przebudzony to przytomny, to żyjący realnie w sposób wolny od iluzji. Duchowość oznacza życie w sposób, który ma sens, a wtedy nie jesteśmy zdani na samowolę zdarzeń, na przypadkowość. Oznacza też, że widzi się logikę swojego życia wpisaną w wielki porządek otaczającego nas świata. Człowiek duchowy to ten, który odnalazł perłę swego życia i jest gotów wszystko zostawić dla niej, to człowiek, który dał się oczarować jej blaskiem i odzyskał pasję życia. Czuje ogień w sobie, chce mu się żyć, bo wie, po co żyje i ma dla kogo żyć.
Jak się czułeś, kiedy dostałeś nieoczekiwanie serdeczny list albo nagle usłyszałeś głoś bliskiej Ci osoby w słuchawce telefonu? Przypomnij sobie, co czułeś wychodząc pierwszy raz na szczyt wysokiej góry, patrząc na zachód słońca i niekończący się horyzont. Czy nie zdarzyły Ci się na planecie Ziemia takie miejsca, w których chciałeś pozostać na zawsze, zatrzymać przy sobie. Te chwile i te miejsca powodowały, że serce Ci rosło, a tak naprawdę, to Ty rosłeś, stawałeś się łagodny, ciepły, pełny pokoju, zadowolony, radosny. Doświadczałeś transcendencji- czegoś, co wypełnia, ale i przekracza nasz umysł, serce i duszę. Stawałeś się w takich chwilach pełny i mocny, zdolny zwyciężać świat i siebie , iść dalej „mimo wszystko” czy nade wszystko.