Zasady komunikacji w grupie
SZCZEROŚĆ I OTWARTOŚĆ
* Szczerze i otwarcie mówimy o sobie, swoich uczuciach i problemach.
ANONIMOWOŚĆ I DYSKRECJA
* Zachowujemy pełną dyskrecję w stosunku do współuczestników grupy.
* Jedyna dopuszczalna forma mówienia o tym, co się dzieje na grupie osobom z zewnątrz, to mówienie o sobie.
UNIKANIE OCEN
* Unikamy określeń typu: źle mówisz, dobrze mówisz, jesteś do niczego, itp. Jeżeli nie zgadasz się z tym, co mówi kolega z grupy, używaj sformowań: ja myślę/ jest inaczej, jestem innego zdania, nie zgadzam się z tobą.
OPIERANIE SIĘ NA WŁASNYCH DOŚWIADCZENIACH I UNIKANIE OGÓLNIKÓW
* Mówiąc, opieramy się na zdarzeniach i faktach z własnego życia.
* Unikanie określeń typu: piło się, robiło się, człowiek robił, lub kategorycznych stwierdzeń w rodzaju: ty zawsze, ty nigdy. W swoich wypowiedziach, dotyczących innej osoby staramy się odnosić do jej konkretnych zachowań oraz własnych uczuć, jakie się wówczas w nas pojawiają.
ZWRACANIE SIĘ DO SIEBIE WPROST
* Zwracamy się bezpośrednio do tej osoby, do której odnosi się nasza wypowiedź.
NIE PRZERYWANIE OSOBIE MÓWIĄCEJ
* Chęć zabrania głosu zgłaszamy przez podniesienie ręki.
* Czekamy, aż druga osoba skończy swoją wypowiedź lub terapeuta udzieli nam głosu.
WYRAŻANIE SWOICH MYŚLI I UCZUĆ Z POSZANOWANIEM GODNOŚCI DRUGIEJ OSOBY
* Staramy się mówić i zachowywać w sposób, który nie obraża drugiej osoby, ani jej nie krzywdzi.
Cechy informacji zwrotnej
1. Mów o zachowaniu danej osoby, nic o samej osobie.
Ważne jest to, żeby zajmować się tym co ten ktoś robi, a nic tym jakie masz fantazje na ten temat.
2. Nie wyciągaj wniosków skup się na spostrzeżeniach.
Spostrzeżenia zawierają to, co możesz zobaczyć i usłyszeć w zachowaniu drugiej osoby, a wnioski – interpretacje /sądy na temat tego, co widzisz i słyszysz.
3. Dokonuj opisu, a nie ocen.
Oceny wydaje się poprzez swój własny system wartości i odniesień, podczas gdy opis jest neutralnym (na ile to możliwe) sprawozdaniem.
4. Opisuj zachowanie w kategoriach „mniej” lub ,,bardziej”, a nie „tak” lub ,,nie”.
Jeżeli nie myślisz w kategoriach „mniej” i ,,bardziej” i nie używasz ciągłej skali pomiaru, popadniesz w myślenie schematami, które mogą nie pasować do rzeczywistości.
5. Skup się na zachowaniu w odniesieniu do szczególnej sytuacji, najlepiej ,,TU” i „TERAZ”, a nie na zachowaniu w ogóle umieszczonym „gdzieś i kiedyś”.
Kiedy pojawiają się jakieś spostrzeżenia i reakcje, informacje o tym będą najwięcej warte, jeżeli przekażesz je tak szybko, jak tylko znajdziesz odpowiedni moment.
6. Dziel się pomysłami i informacjami, a nie dawaj rad.
Kiedy udzielasz rad, mówisz co zrobić z informacją. Ponieważ mówisz człowiekowi, co masz robić, odbierzesz mu wolność określania samemu dla siebie, jaka droga postępowania jest dla niego najwłaściwsza.
7. Zajmij się badaniem możliwości, nie zostawaj przy gotowych odpowiedziach i rozwiązaniach.
8. Skup się na korzyści, jaką, informacja zwrotna może dać odbiorcy, a nie na korzyści, jaką jest dla ciebie ,,wyrzucenie” jej.
9. Ogranicz się do ilości, którą osoba odbierająca może spożytkować, a nie do tej, która chciałbyś przekazać.
Kiedy dajesz więcej, niż odbiorca może spożytkować, to raczej zaspokajasz własne potrzeby, niż pomagasz jemu.
10. Uważaj na miejsce i czas, tak żebyś dzielił się osobistymi uwagami w stosownym momencie.
Znakomite Informacje przedstawione w niewłaściwym czasie i miejscu, mogą przynieść więcej szkody niż, pożytku.
11. Myśl o tym co zostało powiedziane, a nie o tym dlaczego.